Het laatste taboe?
In onze huidige maatschappij heeft bijna niemand het over de overgang. Een fase die in het leven van iedere vrouw voorkomt en bij de meesten begint tussen de 45 en 55 jaar. We hebben het over een fase, omdat het geen ziekte is, maar een periode van fysieke verandering die in het leven van iedere vrouw voorkomt. Het is echter wel een fase die zo’n tien jaar in beslag kan nemen en in die zin niet makkelijk te negeren.
De meeste vrouwen kijken er niet naar uit. In een maatschappij waar jong, strak en energiek de maatstaf is, blijken moodswings, gewichtstoename en fysieke klachten niet echt populair. Er zijn nog veel uitspraken in de trant van; “gewoon doorgaan en doen alsof er niets aan de hand is”, “als je maar gewoon doet, dan gaat het wel over”, “gewoon lekker doorgaan met sporten”, “even op je kiezen bijten”, “niet zeuren, lippenstift op, hakken aan en blijven lachen” en ga zo maar door.
Ben je begin 40 en wil je erover praten met vriendinnen, is de gemiddelde reactie er één van walging of afkeer “zover ben ik nog niet hoor!” Bij leeftijdsgenoten in de overgang krijg je een gegeneerde blik; je moeder weet er niets meer van (terwijl je hier zelf als adolescent toch héle andere herinneringen aan hebt!). Met mannen, zoals partners en vrienden, is het ook geen makkelijk onderwerp om aan te snijden. Het voldoet verdacht veel aan de kenmerken van een taboe; je hebt het er niet over.
Lees meer over de overgang
